Dyski SSD M.2 cieszą się coraz większą popularnością ze względu na ich kompaktowe rozmiary i jednocześnie dużą szybkość transmisji danych. Ale płyty główne mają tylko ograniczoną liczbę zgodnych gniazd M.2. Powstaje zatem pytanie, czy dysk SSD M.2 nie może być po prostu obsługiwany w interfejsie PCI Express za pomocą odpowiedniej karty adaptera.

Dyski SSD M.2 cieszą się coraz większą popularnością ze względu na ich kompaktowe rozmiary i jednocześnie dużą szybkość transmisji danych. Coraz więcej użytkowników zwraca się w stronę małych pasków pamięci - pod warunkiem, że dyski SSD wykorzystują szybki protokół NVMe (Non-Volatile Memory Express) przez PCI Express (PCIe). Ale płyty główne mają tylko ograniczoną liczbę zgodnych gniazd M.2, a w najgorszym przypadku tylko jedno. Jednocześnie jest zwykle od czterech do ośmiu gniazd SATA - standard, który jest znacznie wolniejszy. Powstaje zatem pytanie, czy dysk SSD M.2 nie może być po prostu obsługiwany w interfejsie PCI Express za pomocą odpowiedniej karty adaptera. W końcu odpowiednie karty wtykowe są dostępne od około dziesięciu euro.

Połączenie karty adaptera i pamięci M.2 zwykle działa. Jednak listwa nie może w pełni wykorzystać swojego potencjału w każdym gnieździe PCIe. A jeśli następnie utworzysz sieć (raid) z kilku kart adapterów SSD M.2 lub chcesz z nich uruchomić system, musisz wziąć pod uwagę jeszcze kilka rzeczy, aby zapewnić płynne działanie. Dzięki PCIe 4.0 i odpowiedniemu procesorowi dyski SSD NVMe osiągają szybkość transmisji danych prawie 5 GB na sekundę. Obecnie wciąż rozpowszechniony standard PCIe trzeciej generacji wynosi do 3,6 GB na sekundę. Jednak tylko wtedy, gdy komunikacja odbywa się również za pośrednictwem czterech linii PCIe (linie danych). Obsługa jest również możliwa przez mniej okablowane gniazda, takie jak PCIe 3.0 x1 lub nawet przez PCIe 2.0 - w obu przypadkach jednak przy wyraźnie niższych szybkościach transmisji danych.

Należy również przestrzegać następujących punktów: Jeśli odpowiedni interfejs PCIe jest podłączony przez chipset, dysk SSD musi współdzielić maksymalną możliwą szybkość transferu między procesorem a kontrolerem chipsetu z innymi podłączonymi do niego urządzeniami PCI Express i SATA . Jest to szczególnie ważne, jeśli chcesz zamienić M.2 w karcie adaptera z innym modułem pamięci w sieci RAID, na przykład w celu uzyskania jeszcze większej prędkości lub większego bezpieczeństwa danych. Sam kontroler chipsetu jest często podłączony do procesora tylko czterema liniami (x4), co w przypadku PCIe 3.0 pozwala na transfer tylko 3,8 GB na sekundę. Nie bądź więc rozczarowany, jeśli sieć raidowa nie działa z zamierzoną szybkością transferu.

Jednak droższe płyty główne mają kilka interfejsów PCIe, w tym kilka wariantów x16, które są bezpośrednio połączone z procesorem i przeznaczone są do podłączania kart graficznych. Dyski SSD NVMe mogą również pracować w nim z pełną prędkością.

Nawet jeśli pierwsze gniazdo x16 jest zajęte przez kartę graficzną, większość procesorów może podzielić pasy x16 na dwa x8, co nie powoduje żadnej dużej utraty prędkości ani GPU, ani SSD.

Dzięki wielu dyskom SSD PCIe można skonfigurować raid oprogramowania w systemie Windows. Niektóre chipsety Intela nieco utrudniają sprawę. Obsługują one RAID tylko na niektórych gniazdach PCIe, które można znaleźć w instrukcji płyty głównej. Ponadto system musi również uruchomić się w trybie Uefi.

Z reguły można też bootować z takiej kombinacji kart adaptera, bo liczy się tutaj Uefi/BIOS. Może być konieczne dostosowanie kolejności rozruchu w minioprogramowaniu lub włączenie określonej opcji. Jednak w przypadku obecnych płyt głównych nie jest to konieczne.

Należy również upewnić się, że adapter M.2 dla gniazd PCIe działa tylko z dyskami SSD korzystającymi z protokołu NVMe. Połączenie z systemem nie może być zrealizowane za pomocą pamięci flash M.2, które wciąż bazują na starszym i wolniejszym standardzie SATA.

Wskazówka: Przewodnik kupowania dysków SSD: Musisz na to zwrócić uwagę