Routery, repeatery, przełączniki, mosty, punkty dostępowe, koncentratory i karty sieciowe zapewniają, że pakiety danych docierają tam, gdzie powinny. Wyjaśniamy, jak działają urządzenia sieciowe, co je od siebie różni i na co trzeba zwracać uwagę podczas korzystania z nich.

Bez nich nie ma ruchu sieciowego: routery, repeatery, switche i huby umożliwiają przede wszystkim wymianę danych. Są to punkty przełączania, w których gromadzą się pakiety danych. Wspólną cechą ich wszystkich jest to, że przekazują dane. Urządzenia te wykorzystują do tego różne metody, w zależności od warstwy znormalizowanego modelu referencyjnego OSI, nad którą pracują. To, że przełączniki, routery i koncentratory są często mylone, wynika z jednej strony z niewłaściwie używanej terminologii, az drugiej z bardzo podobnego sposobu pracy. W tym artykule wyjaśniono rodzaje sprzętu i różne zastosowania.

Routery przekazują pakiety danych (routing) lub je blokują. Pakiety danych mają długość od 64 do 1518 bajtów; Adres docelowy znajduje się w pierwszych sześciu bajtach, a suma kontrolna CRC w ostatnich czterech bajtach. Routowane pakiety danych docierają następnie bezpośrednio do sieci docelowej lub do innego routera, który z kolei przekazuje pakiety danych. Aby przekazać pakiety, router orientuje się na tablicy routingu. Można to wyświetlić dla IPv4 pod Windows, jak również pod Linuksem za pomocą polecenia "netstat -r". W sieciach IPv6 polecenie "netsh interface ipv6 show route" jest używane pod Windows, w Unixie na przykład "netstat -A inet6 -r". Router używa tablicy routingu do określenia interfejsu, przez który przekazuje pakiety danych. Interfejsy rzeczywiste i wirtualne są używane w routerze jako interfejsy.

Routery działają w warstwie sieci (warstwa 3) modelu referencyjnego OSI, podobnie jak przełączniki warstwy 3. Pakiety danych są przekazywane na przykład przez adresowanie IP, a nie, jak ma to miejsce w warstwie 2 poniżej, z obsługą sprzętową (na przykład przy użyciu adresów MAC) lub protokołem NetBEUI używanym wcześniej w systemie Windows. Obecnie routery oparte na protokole IP są używane prawie wyłącznie, ponieważ inne protokoły sieciowe prawie nie odgrywają już żadnej roli.

Istnieją różne rodzaje routerów: Routery sprzętowe to urządzenia zoptymalizowane pod kątem routingu i zaprojektowane do pracy ciągłej. Zwykle mają nadmiarowe zasilacze i inny sprzęt, aby zminimalizować awarie. Komponenty można często zmieniać podczas pracy. Granice są rozmyte poniżej tego obszaru high-end: tutaj można również znaleźć przełączniki warstwy 3, które działają jako routery, przełączniki lub oba te elementy. W przeciwieństwie do tego są routery programowe. Są to stacje robocze lub serwery, które działają z systemem MacOS X, Unix lub Windows i stają się routerami za pośrednictwem oprogramowania. Główną wadą jest tutaj wysokie zużycie energii, więc router programowy nie jest opłacalny w domu.

Jeśli nie potrzebujesz szybkości transmisji routera sprzętowego, możesz również taniej skorzystać z tak zwanego klastra routingu. Takie rozwiązania są powszechne na uczelniach i w szkołach. Na przykład routery programowe są połączone ze sobą za pośrednictwem profesjonalnego przełącznika, którego przepustowość danych określa przepustowość całego klastra.

Na dole znajdują się routery DSL i WLAN. Urządzenia te łączą modem DSL (lub punkt dostępowy z routerem WLAN), przełącznik i router. Często jednak nie są to kompletne routery. Nadają się tylko do dostępu do Internetu i mogą być używane tylko z aktywnym routingiem PPPoE i NAT. Jeśli w routerze WLAN brakuje portu WAN, jest to tylko brygada, a nie router.