Czy nadal znasz Video 2000, SuperDisk lub Betamax? Nawet jeśli to zrobisz, nadal powinieneś spojrzeć na naszą kompilację uszkodzonych nośników danych i nośników danych - ponieważ retro zawsze działa i sprawia, że ​​jesteś szczęśliwy.

Dla wielu entuzjastów oldschoolowych technologii zachowanie nośników danych jest prawdopodobnie bardzo podobne do modnych słów tak popularnych w branży IT: Gdy tylko ktoś zaczyna utknąć w zwojach mózgu, kolejny skandaliczny werbal prysznic jest już gotowy.

Abyśmy się nie pomylili: na przestrzeni wieków z ludzkiej potrzeby przechowywania i archiwizacji powstały liczne, znaczące innowacje. Z czasem jednak pojawiły się media, które od początku były mniej lub bardziej skazane na agonię.

Powody tego były bardzo różne: czasami sam pomysł był bliski megalomanii, czasami wiodące firmy bankrutowały z powodu wątpliwych i niejasnych praktyk biznesowych, zanim jeszcze pojawiły się na rynku. Oczywiście licencjonowanie intermezzi, współpraca lub (przynajmniej od czasu do czasu) po prostu umiejętności przedsiębiorcze również decydują o życiu i śmierci nośnika danych.

W naszej galerii zdjęć zgromadziliśmy fizyczne nośniki danych, które dziś zwykle tylko pokrywają się patyną w piwnicach nerdów z wyraźną tendencją do nostalgii. Oczywiście „nie powiodło się” nie oznacza od razu „porażki”: niektóre z tych mediów odniosły spory sukces – ale rzadko przez długi czas.

Uzupełnianie w postaci martwych nośników jest w każdym przypadku gwarantowane - w końcu dzięki Ultra HD Blu-ray kolejna generacja optycznych nośników danych jest już w blokach startowych. Potencjalne konkurencyjne formaty są od dawna opracowywane - na przykład dysk pokryty białkiem (PCD), którego maksymalna pojemność wynosi 50 terabajtów. Harvard Medical School zrealizowała już prototyp we współpracy z NEC, potem poszła… Nic. Cisza przed burzą?